Op 5 november organiseerden diverse organisaties, waaronder Greenpeace en Extinction Rebellion, een demonstratie op de luchthaven Schiphol. De Nederlandse regering meet met meerdere maten als het gaat om klimaatmaatregelen. Zo worden grote boerenbedrijven worden aangepakt, waar de banken, die de bedrijven groot hebben gemaakt, buiten schot blijven. Schiphol wordt geheel ongemoeid gelaten, terwijl de luchtvaart één van de grootste vervuilers van ons land is. Namens Socialisten Utrecht was ik aanwezig op de demonstratie, die hopelijk het de voorbode is van verdere groei van het milieu- en klimaatverzet.
De demonstratie had vooral tot doel de krimp van de totale luchtvaart, en het aantal overstappers in het bijzonder. Schiphol wordt al sinds de jaren ’80 gepresenteerd als mainport, een soort onmisbare schakel in onze nationale economie. Van de concrete bijdrage van de luchtvaart aan onze economie en de banen die deze sector oplevert is al meermaals aangetoond dat deze verwaarloosbaar zijn of in elk geval niet opwegen tegen de maatschappelijke lasten die de activiteiten van KLM en Schiphol met zich meebrengen, zoals recent in het boek ‘De Blauwe Fabel’, van Ties Joosten is aangetoond.
De actiedag was tweeledig. Enerzijds was er een vergunde mars, waarvan de route o.a. door het winkelgebied van Schiphol was gepland. Hier namen ongeveer 2000 mensen aan deel. Verder was er een wildere actie bij de parkeerplaats van privévliegtuigen, verderop op Schiphol, hier deden ongeveer 500 mensen aan mee. Deze laatste actie was zorgvuldig voorbereid met allerhande actietrainingen door het gehele land en met een noodprotocol waarbij contact werd gehouden met de autoriteiten. Ook binnen Utrecht bestond en bestaat veel animo voor deze actietrainingen, die georganiseerd zijn door zowel Greenpeace als Extinction Rebellion.
De demonstratie op Schiphol Plaza begon met een aantal sprekers van deelnemende organisaties. Hoewel deze inhoudelijk goed waren, was het veel eenrichtingsverkeer. Hierdoor stonden de toehoorders vooral te luisteren; idealiter kan de meute luidkeels reageren tijdens de toespraken. Tijdens de mars zelf werd dit deels gecompenseerd met ter plekke bedachte leuzen. Er was wel veel creativiteit voor wat betreft spandoeken en actiebordjes. Na afloop was er binnen nog een spontane, enkele uren durende sit-in waar veel gezongen en gescandeerd werd.
In de avond en de dagen erna was er in de nieuwsmedia vrij veel aandacht voor de acties, waarbij het gelukkig dit keer meer over de inhoud dan over de vorm ging. Hoewel dat gezien kan worden als een positief resultaat van de actie, ontbrak het helaas aan oproepen tot verdere actie. Het is daarmee de vraag wat er gebeurt met het potentieel van deze dag en de mensen die betrokken zijn geraakt bij de milieubeweging. Daarmee is wat mij betreft toch een grote kans gemist. Wellicht dat we daar als Socialisten Utrecht, en onze klimaatwerkgroep in het bijzonder, in de toekomst een bijdrage aan kunnen leveren.